- салдау
- зат.Сырық, сырғауыл, шанжа.
Қуралұлы А. Қазақ дәстүрлі медениетінің энциклопедиялық сөздігі.— Алматы: «Сездік-Словарь» . 2007.
Қуралұлы А. Қазақ дәстүрлі медениетінің энциклопедиялық сөздігі.— Алматы: «Сездік-Словарь» . 2007.
салдау — (Қар., Шет; Сем.: Аяг., Ұрж., Мақ.; ҚХР) үй төбесіне салатын ағаштар: мәтке, арқалық, сырғауыл, т.б. Үйдің с а л д а у ы нашарлау екен (Қар., Шет). Бұл ағаш уық тұрғай, с а л д а у ғ а да жетеді, әкем (Сем., Ұрж.). Қатар қатар сығылыстыра… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
Старосолдово — Деревня Старосолдово башк. Иҫке Салдау Страна РоссияРоссия … Википедия
Кайпан — род в составе башкир танып. Содержание 1 Родовые подразделения 2 Этническая история 3 Этноним … Википедия
Танып (племя) — У этого термина существуют и другие значения, см. Танып. Танып (башк. Танып) племя в составе северной группы башкир. Содержание 1 Родовой состав 2 Этническая история … Википедия
жалаң — 1 (Ақт., Ырғ.) арқалық, шығырдың үстіне салған салдау. Суоқтың (қ.) бір жағын ж а л а ң ағашқа бекітеді (Ақт., Ырғ.). Ж а л а ң д ы жуан ағаштан жасайды (Ақт., Ырғ.) 2 (Сем., Абай) жалаңдаған, жалмаңдаған. Ол бір ж а л а ң бай болатын (Сем.,… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
кіләт — (Орал: Чап., Жымп.) үй төбесіне көлденең салынатын арқалық. Үлкен бөлменің к і л ә т і қисықтау екен (Орал, Чап.). қ. белағаш, бөрене, дар, күләт, қары 1, мәтке, мәтше, салдау, сілеген … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
күләт — (Орал: Чап., Жымп.) үй төбесіне салынатын жуан ағаш, арқалық. қ. арқалық, мәтке, сілеген, үрлік, салдау, дар, мәтше, қары 1 … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
шырла — I ет. Шыр біту, қоңдану, семіру. Он түйелік үйіңнің Жүгі болсын ырғаған. Сегіз құлынды бие бер, Құлыны болсын ш ы р л а ғ а н (Жеті ғасыр., 2, 33). II ет. жерг. Бұтағын кесу, жону, әрлеу. Үйшілер әуелі салдау боз талды таңдап кесіп алады да, оны… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі